آیا ترکیه و ایالات متحده در مورد اسد به تفاهم رسیدند؟

عقب نشینی ایالات متحده از مواضعش در مورد اسد

آیا همزمانی بیانیه‌های متعدد و پر هیاهوی دولت ترامپ در مورد اینکه این کشور دیگر به دنبال برکناری بشار اسد نیست با سفر رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه آمریکا به ترکیه که در هفته گذشته منتشر شدند اتفاقی است؟

تیلرسون در یک حضور مطبوعاتی با همتای ترکش، مولود چاوش اغلو در روز ۳۰ ام مارس گفت وضعیت اسد، "توسط مردم سوریه تعیین می‌شود". گفته‌های تیلرسون یادآور گفته‌های نیکی هالی، نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل و شان اسپایسر، سخنگوی کاخ سفید شد که گفته بودند برکناری اسد دیگر اولویت دولت آمریکا نیست.

صراحت دولت آمریکا در مورد اسد، امکان دستیابی به برآوردی واقع گرایانه تر از گزینه‌های سیاسی و نظامی در سوریه را ممکن می‌سازد. علاوه بر این، مورد دیگری که در روزهای گذشته روی داد این بود که دولت ترکیه پایان عملیات سپر فرات را در روز ۲۹ مارس، یک روز قبل از ورود تیلرسون به ترکیه  اعلام کرد. نشانه‌‌ای مبنی بر اینکه آنکارا ممکن است به دنبال گزینه‌ای آبرومندانه تر برای آینده در سوریه باشد.

اعلام "پایان ماموریت" توسط ترکیه می‌تواند به این معنا باشد که علیرغم ادعاهای پیشین، حمله‌ای به منبیج صورت نخواهد گرفت. اگر این اتفاق بیفتد، کار برنامه ریزان نظامی آمریکایی آسان خواهد شد. المانتیور پیچیدگی‌های تسخیر الباب توسط ترکیه و اشتباهاتش در منبیج را پوشش داده‌است. در منبیج، ارتش ایالات متحده از یک سو و ارتش‌های روسیه و سوریه از سوی دیگر جلوی حمله ترکیه را گرفتند.

در هفته گذشته برزان ایزو از منبیج گزارش کرد، "با وجود اینکه اعلام حکومت خود مختار در منبیج بدون هماهنگی با نظام دموکراتیک فدرال شمال سوریه بوده‌است، حکومتش بر اساس الگویی که در کانتون‌های کردنشین جزیره، آفرین و کوبانی تدوین و اجرایی شده، شکل گرفته است. پایه‌های این نظام -سیستم دو رئیسی، حقوق زنان، نمایندگی گروه‌های مختلف و اصول قردادهای اجتماعی- تقریبا همان هستند. تنها تفاوتی که وجود دارد، حضور پررنگ تر اعراب در حکومت است که بزرگترین گروه قومی در منبیج هستند. نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) به خاطر برقراری صلح در مناطق آزاد شده از دست دولت اسلامی مورد تحسین قرار گرفته‌اند و مردم نیز به اندازه کافی پشتیبانی خود را از  خودمختاری حکومت و نظام کانتون‌ها نشان داده‌اند، که بدون شک ترکیه را ناخشنود می‌کند."

با احتساب تمامی موارد باید گفت سفر تیلرسون به ترکیه بیشتر منجر به تاکید بر بحران در روابط ایالات متحده و ترکیه شد تا کاهش آن. به گزارش آمبرین زمان علاوه بر رد درخواست استرداد فتح الله گولن -روحانی مسلمانی که ترکیه او را طراح اصلی کودتای جولای ۲۰۱۶ می‌دانید- به ترکیه توسط ایالات متحده و بازداشت یکی از مدیران ارشد یکی از بانک‌های ترکیه توسط  ایالات متحده به اتهام دور زدن تحریم‌های ایران، "هیچ چیز به اندازه حمایت ایالات متحده از کردهای سوریه، ترکیه را خشمگین نمی‌کند". ...به نظر می‌رسد که تیلرسون در دیدار با رجب طیب اردوغان رئیس جمهور و مولود چاووش اغلو وزیر امور خارجه ترکیه از تصمیم دولت آمریکا برای پیشبرد طرح حمله کردن به رقه، آخرین مقر دولت اسلامی در سوریه، با کمک نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) که اکثر اعضای آن کردها هستند، خبر داده است. دیدار تیلرسون با اردوغان بیشتر از دو ساعت طول کشید."

ایالات متحده سعی کرده با نشان دادن همبستگی با ترکیه در جنگ داخلی‌اش با حزب کارگران کردستان (PKK) و تاکید بر "تاکتیکی بودن" کامل همکاری‌اش با نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF)، که عمدتلا از رزمندگان کرد یگان‌های مدافع خلق (YPG) تشکیل شده‌اند، روابطش با ترکیه را حفظ کند. برای ترکیه یگان‌های مدافع خلق، شاخه سوری حزب کارگران کردستان است، که ترکیه آن را گروهی تروریستی می‌داند. زمان در ادامه می‌نویسد، "ایالات متحده در اقدامی که به وضوح برای کسب رضایت ترکیه که از همکاری این کشور با یگان‌های مدافع خلق ناخشنود است، آمریکا در مقابل نقض گسترده حقوق بشر در داخل ترکیه که شامل برخوردهای وحشیانه با کردهای ترکیه می‌شود، تقریبا به صورت کامل سکوت کرده‌است. در پشت درهای بسته مقامات آمریکایی به ترک‌ها بدون هیچ دغدغه ای تضمین می‌دهند که اتحادشان با یگان‌های مدافع خلق تنها تاکتیکی است و آنها به کمک کردن به ترکیه در هدف قرار دادن امکانات PKK در کردستان عراق، ادامه خواهند داد."

زمان در ادامه می‌افزاید،‌ "بنا به تایید مقامات شرکت کننده در دیدار اردوغان و چاووش اغلو با تیلرسن که به شرط فاش نشدن نامشان گفتگو کردند، در اقدامی غیر معمول اردوغان جان بیس، سفیر آمریکا در ترکیه در در دیدار با تیلرسن نپذیرفت. بیس که دیپلماتی با سابقه است، یکی از معدود طرفداران ترکیه در واشنگتن محسوب می‌شود. برت مک گرک، نماینده ویژه ایالات متحده در ائتلاف ضد دولت اسلامی که در آنکارا عمدتا به عنوان دوست نیروهای دموکراتیک سوریه شناخته می‌شود نیز در این دیدار حضور نداشت."

بحران در روابط بین ایالات متحده و ترکیه ممکن است پیش از بهبود یافتن، بدتر شود. اما چرخش به سمت برخی رویکردهای واقع گرایانه می‌تواند به گام برداشتن به سمت یک استراتژی خروج از بن بست در سوریه، هم برای آنکارا و هم برای واشنگتن منتهی شود. به نوشته سمیح ایدیز، "پس از سال‌ها حمله و دشنام به اسد، طرفداران اردوغان تدریجا به این نتیجه می‌رسند که پذیرفتن اسد انتخاب بد در مقابل بدتر است که همان حضور حزب اتحاد دموکراتیک و یگان‌های مدافع خلق می‌باشد. " زمان نیز پیشتر نوشته بود، "با وجود اینکه ایالات متحده تمایلی به همکاری مستقیم با رژیم سوریه ندارد، هر گونه کمکی در فتح رقه برایش خوشایند خواهد بود و همانطور که تحولات اخیر در منبیج نشان می‌دهد، با صحنه آرایی روسیه نیروهای دموکراتیک سوریه و رژیم می‌توانند در صورت نیاز با هم کار کنند. این شرایط آنقدرها هم برای ترکیه بد نیست چرا که آنکارا گزینه دیگر، یعنی تعمیق در همکاری و هم پیمانی بین آمریکایی‌ها و کردها را بزرگترین تهدید برای خود می‌داند."

طرح ایالات متحده برای یمن سبب هشدار داشتن بسیاری شده‌است

به گزارش لورا روزن، "برخی از مقامات نهادهای بشردوستانه آمریکایی و وابسته به سازمان ملل در مورد طرح ترامپ مبنی بر بررسی تامین پشتیبانی اطلاعاتی و لوجستیکی بیشتر برای عملیات نظامی ائتلاف سعودی- اماراتی برای گرفتن بندر حدیده در دریای سیاه از دست شورشیان یمنی هشدار داده‌اند."

روزن می‌نویسد، "برخی از مقامات سابق ایالات متحده از اینکه دولت ترامپ بخواهد چنین مسائلی را در گروه‌های بین سازمانی‌ای که اکنون نظامیان بر آن تسلط دارند و هیچ مقام ارشدی که نظر مخالفی بدهد در آنها وجود ندارد مطرح کند، ابراز نگرانی کرده‌اند. نمونه‌هایی از سازمان‌هایی که چنین نظرات مخالفی می‌توانند ارائه کنند USAID و نهادهای وابسته به وزارت امور خارجه که تمایل کمتری به کشورهای خلیج فارس دارند، هستند. به گفته یکی از این مقامات، به جای اینکه به نشانه همپیمانی، از گسترش جنگ دوساله‌ای که توسط عربستان سعودی در یمن به راه افتاده‌است، حمایت کند باید تمرکزش را روی این بگذارد که طرفین را برای پایان دادن به جنگ به میز مذاکرات بکشاند. به گفته همین مقام، یمن بهترین جا برای اینکه دولت ترامپ قصدش مبنی بر عقب راندن اقدامات خبیسانه ایران را نشان دهد نیست."

به گزارش جولیان پکت، نمایندگان کنگره آمریکا از هر دو حزب درست بودن سیاست آمریکا در مورد افزایش دخالت آمریکا در جنگ یمن را به چالش می‌کشند.

به نوشته او، "وقتی ماه گذشته (فوریه) ایالات متحده تحریم‌های جدیدی علیه ایران تصویب کرد، مایکل فین، مشاور امنیت ملی وقت اعلام کرد "نیروهای حوثی که توسط ایران تعلیم داده می‌شوند و مسلح می‌شوند قایق‌های اماراتی و سعودی را متوقف کرده‌اند و تردد قایق‌های ایالات متحده و متحدینش در دریای سرخ را در خطر قرار داده‌اند"

پکت در ادامه می‌نویسد، "بعضی قانون گذاران نگران این هستند که دولت مقدمات درگیر شدن در یک جنگ فرقه‌ای دیگر بین متحدین عربستان سعودی و ایران را فراهم می‌کند. این مسئله باعث نگرانی این نمایندگان شده‌است."

او در ادامه می‌افزاید، "در سال گذشته سناتور کریس مورفی (سناتور دموکرات از ایالت کنتیکت) به همراه سناتورها  رند پال (جمهوریخواه از ایالت کنتاکی)، مایک لی (جمهوریخواه از ایالت یوتا) و ال فرنکن (دموکرات از مینسوتا) در تلاش بودند، از فروش اسلحه به عربستان سعودی به دلیل اتهامات مبنتی بر بمباران عامدانه و یا غیر مسئولانه غیر نظامیان در یمن ، جلوگیری کنند. آنها با هم موفق شدند یک چهارم سناتورها را متقاعد کنند. حتی قانون گذارانی که از ائتلاف کشورهای عضو خلیج حمایت می‌کنند نیز در مورد افزایش نقش آمریکا نگاهی محتاطانه دارند. سناتور باب کروکر (جمهوریخواه از ایالت تنسی)، رئیس کمیته روابط خارجی سنا نیز تصریح کرد که اجازه استفاده از نیروی نظامی که سنا در سال ۲۰۰۱ برای مقابله با القاعده برای دولت صادر کرد، شامل حامل حوثی‌ها نمی‌شود."