اردن مامور تهیه "لیست سیاه سازمان های تروریستی" در سوریه شد

در پی حملات تروریستی در پاریس که منجر به کشته شدن ١٣٢ نفر گردید، گروه موسوم به "حمایت بین المللی از سوریه"، روز ١۴ نوامبر، "به اتفاق آراء بر لزوم (خاتمه دادن) فوری" به جنگ در سوریه صحه گذاشت.

رئیس جمهور فرانسه، فرانسوا اولاند، کشتار پاریس را به مثابه "اقدام جنگی" داعش، که مسئولیت حملات را بر عهده گرفته است، دانسته  و قول داد که "بدون هرگونه ترحمی" انتقام این اقدام گرفته خواهد شد.

حملات تروریستی در پاریس تنها یک روز پس از دو حمله انتحاری در منطقه شیعه نشین برج البراجنه بیروت که منجر به کشته شدن ۴٣ تن گردید رخ داد. علی هاشم حادثه لبنان را برای المانیتور گزارش کرد.

داعش مسئولیت هر دو حمله تروریستی را بر عهده گرفته است.

کشتار جمعی در پاریس به مذاکرات بین المللی در مورد سوریه نیروی مضاعفی بخشید. در جلسه دوم گروه موسوم به حمایت بین المللی از سوریه در وین، با شرکت ١٩ عضو، توافق شد که از روز اول ژانویه سال آتی، مذاکرات بین اپوزیسیون سوری و حکومت سوریه به منظور دستیابی به یک توافق در مورد دوران گذار، شامل برگزار کردن انتخابات و نوشتن یک قانون اساسی جدید ظرف مدت ١٨ ماه، آغاز گردد. پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل موافقت کردند که از آتش بس در نقاطی که تحت کنترل تروریست ها نیست حمایت کنند.

به دلایلی اردن ماموریت یافت که مشخص کند علاوه بر داعش و جبهه نصرت چه گروه های دیگری، طبق بند ۶ بیانیه وین، تروریست محسوب می شوند. در بند مزبور آمده است که "داعش و گروه های دیگری که توسط شورای امنیت سازمان ملل و نیز شرکت کنندگان در جلسه، تروریست محسوب می شوند، باید مغلوب شوند."

دیوید ایگناشیوس این هفته در واشنگتن پست نوشت: "نکته باریک اینجاست که باید تصمیم گرفته شود که گروه احرار الشام نیز که توسط قطر و عربستان حمایت می شود و برخی اوقات در کنار گروه های افراطی می جنگد باید در لیست سیاه گنجانده شود یا نه. به نظر می رسد که آمریکا و انگلیس در نظر دارند که اگر احرار الشام قدری مسئولانه­تر عمل کند آنرا به عنوان بخشی از راه حل وارد کار کنند."

وقت آن فرا رسیده که اگر آمریکا چنین قصدی دارد، عملی شدن چنین طرحی را بطور راهبردی متوقف کند. اگر چنین اقدامی به عنوان دادن امتیاز به عربستان و قطر صورت می گیرد باید گفت که فایده نخواهد داشت. صلاح مسلم، رهبر حزب اتحادیه دموکراتیک کردهای سوری، ماه گذشته به آمبرین زمان گفت که تفاوتی بین احرار الشام و داعش وجود ندارد. هنوز تکلیف عضویت گروه هائی مانند احرار الشام و جیش الفتح در مذاکرات صلح مشخص نیست. سازمان ملل و سازمان های مستقل دیگر موضوع همکاری بین جبهه نصرت و گروه های مورد حمایت آمریکا و متحدین آن را مستند کرده اند.

ادوارد دارک (نام مستعار) از حلب گزارش می کند که ظاهرا، هفته گذشته، داعش و جبهه نصرت برای ممانعت از پیشروی ارتش سوریه در اطراف حلب، که منجر به باز پس گرفتن الحاضر و پایگاه هوائی کویروس شد، با یگدیگر بطور هماهنگ همکاری می کرده اند.

دارک می نویسد: "خبر شومی که از راه می رسد این است که بر اثر دخالت نظامی روسیه، جهادی هائی که دشمن قسم خورده یکدیگر بودند به همکاری با یکدیگر روی آورده اند. در حالی که نفرات داعش دست به یک حمله انتحاری با اتوموبیل زده و بخش بزرگی از "اهداف نرم" در نزدیکی شهر عصیرا را به تصرف خود در آوردند، جبهه نصرت و دیگر گروه های افراطی حمله ای را در آستانه شهر حلب آغاز کردند. ارتش سوریه و شبه نظامیان متحد آن که در جنوب استان در حالت تهاجمی قرار دارند توانسته اند پیروزی های قابل توجهی در بخش های تحت تسلط داعش و شورشیان به دست آورند. این امر در سایه حملات هوائی روزانه روسیه میسر شده است. (در واقع) این تهدید مرگبار بود که نبروهای جهادی را متقاعد کرد که اختلافات مرگبار خود را، حداقل فعلا، به کناری نهند. این امر خبر از روندی نگران کننده می دهد."

این ستون المانیتور نزدیک دو سال است که در مورد شرکت دادن گروه های جهادی و کارزار نگران کننده ای که هدف آن وارد کردن این نیروها در بازی نهائی در سوریه است هشدار داده است. یکی از مظنونان حملات پاریس، اسماعیل عمر مصطفائی، تحت نظر مقامات فرانسوی بوده است و پس از هشت بار بازداشت، در سال ٢٠١٣ برای شرکت در جهاد به سوریه رفت و به این ترتیب از نظر دور شد. جستجوها در بلژیک و سراسر اروپا نشان می دهد حداقل برخی از حمله کنندگان با گروه های افراطی مربوط بوده اند. حمله کنندگان به دفتر شارلی ابدو در ماه ژانویه، که منجر به کشته شدن ١٢ نفر شد، طبق مدارک محکم با گروه های افراطی ارتباط داشته اند.

اینک این سئوال مطرح می شود که جائی که نیروهای امنیتی فرانسه که جزو بهترین ها در دنیا هستند در مورد ردگیری و زدن ضربۀ پیشدستانه به تروریست ها ناتوان بوده اند، پادشاهی اردن هاشمی چطور می تواند تشخیص دهد که چه کسی تروریست است و چه کسی نیست. عربستان و قطر که روابط نزدیکی با اردن دارند ممکن است اعمال نفوذ کرده و نه تنها احرار الشام و جیش الفتح را از تروریست بودن مبرا کنند بلکه در متن مذاکرات نهائی در مورد آینده سوریه نیز بگنجانند. گروه حمایت بین المللی از سوریه باید مانع این کار شود. اینجا جای تطهیر تروریست ها نیست. دشمن در سوریه سنگدل و بیرحم است و لذا ما نمی توانیم ساده لوحانه میزان شرارت ایدئولوژیک آن را درجه بندی کنیم.

هبرون و بیت المقدس نقاط اشتعال انتفاضه

این هفته عدنان ابو عامر گزارش کرد که "از شروع انتفاضه فلسطینی های هبرون به ٢٣ مورد حمله با چاقو و زیر گرفتن با اتومبیل که منجر به مرگ اسرائیلی ها شده است اقدام کرده اند. در مقابل ٧٠ فلسطینی در مناطق اشغالی، شامل ٢۵ تن از ساکنان هبرون، توسط سربازان اسرائیلی به قتل رسیده اند. بیش از ١١٠٠ نفر در درگیری با ارتش اسرائیل، در ١٩ جبهه در هبرون و مرز آن، مجروح شده اند." 

داوود کتب، هبرون و بیت المقدس را خط مقدم قیام فلسطینیان می داند. او می نویسد: "رابطه عمیق بین هبرون و بیت المقدس را در هر خیابان هر دو شهر می توان احساس کرد. اهالی هبرون بخش جدائی ناپذیر بیت المقدس هستند و در نتیجه هر چه که در آنجا رخ دهد در هبرون احساس می شود. اسرائیل ممکن است توانسته باشد با ایجاد ممنوعیت برای ساکنین دیگر شهر ها برای ورود به بیت المقدس، آنجا را از دیگر بخش های ساحل غربی رود اردن منزوی کند اما مورد هبرون فرق می کند چرا که بسیاری از آنان مقیم بیت المقدس اند. از اینرو اسرائیل نمی تواند ارتباط خدشه ناپذیر بین دو شهر را قطع کند. این رابطه اینک با ریختن خون اهالی دو شهر مستحکمتر شده و علیرغم ساختن دیوار و محدودیت های دیگر برای جابجائی افراد هم چنان محکم باقی خواهد ماند. در واقع، امروز، اتحاد بین این دو شهر از هر زمان دیگر، از هنگام اشغال سر زمین های فلسطینی توسط اسرائیل محکمتر است.

ابوعامر توجه می دهد که هبرون پایگاه مستحکم حماس است. به گزارش وی "همین امر باعث گردیده که هم تشکیلات خودگردان فلسطینی و هم اسرائیل نگذارند که زیرساخت های شهر که پس از درگیری های ٢٠١۴ بر سر ربوده شدن و کشته شدن سه تن از شهرک نشین ها با اسرائیل تخریب شده بود ، مرمت شود. این امر می تواند به افزایش محبوبیت حماس منجر شود.

ابو عامر در ادامه می افزاید: "هبرون به دلیل دیگری هم عناوین مربوط به انتفاضه را به خود اختصاص می دهد و آن این است که قیام در هبرون اینک بعد قبیله ای نیز پیدا کرده است. در نتیجه انتفاضه قدرت مضاعفی پیدا کرده است. این موضوع در جریان تظاهرات ٣١ اکتبر که به درخواست قبیله های شهر، برای بازگرداندن اجساد فلسطینی هائی که در دست اسرائیلی ها بود، خود را نشان داد. حسام بدران سخنگوی حماس به المانیتور گفت: "شرکت عظیم مردم در مراسم تشییع شهدای هبرون نمایش آشکاری است از اینکه مردم، راه مقاومت را برگزیده اند و پیامی است قدرتمند به اسرائیل که سیاست های سرکوبگرانه آن و مجازات های جمعی مردم غلسطین تاثیری بر هبرون، مرکز ثقل مقاومت ملی ندارد.

روز ۴ نوامبر رهبر حماس، خالد مشعل، به جمع کوچکی ار خبرنگاران، از جمله نماینده المانیتور گفت که حماس به دنبال یک رهبری واحد برای فلسطین است. وی اضافه کرد که امیدوار است که انتفاضه راه آشتی الفتح و حماس را هموار کند. مشع افزود: "حماس به همه گزینه های مقاومت، و نیز اهمیت تلاش های هماهنگ شده، تحت یک فرماندهی واحد، به منظور تشدید تلاش های انتفاضه اعتقاد دارد." 

اسماء الغول این هفته از تلاش های جهاد اسلامی برای تثبیت خود به عنوان رهبر انتفاضه خبر می دهد. به گزارش الغول، بر خلاف معمول، جهاد اسلامی ٩ راه پیمائی اعتراضی را بدون مشارکت حماس و یا جبهه مردمی برای آزادی فلسطین ترتیب داده است. بر اساس گزارش الغول، راه پیمائی ها " در حمایت و تقویت انتفاضه، از مرزهائی که نیرو های اسرائیلی تعیین کرده اند، ، فراتر فته است. بطور مثال یکی از راه پیمائی ها "جمعه شهدای هبرون" نامگذاری شده بود. این موضوع هر جمعه تکرار می شد و هر راهپیمائی نام خاصی داشت."

سخنگوی جهاد اسلامی، داوود شهاب، به الغول گفت: "در حال حاضر صحبت کردن درباره پرتاب راکت از نوار غزه اشتباه است. اجازه دهیم انتفاضه راه خود را در چارچوب مقاومت مردمی ادامه دهد ... اما بطور اصولی ما استفاده از سلاح را به کلی رد نکرده ایم چرا که ما در قلب این حرکت مقاومتی هستیم. سلاح را به موقع خود دست خواهیم گرفت."

به گزارش احمد ملهم از رام الله، فلسطینی ها اعتماد خود را نسبت به سازمان آزادیبخش فلسطین از دست داده اند. ملهم می نویسد: "طبق نظر سنجی ۶ نوامبر که توسط سازمان "تحقیق و توسعه دنیای عرب" به عمل آمده ۶۴ درصد شرکت کنندگان در نظر سنجی گفته اند که از فسخ توافق اسلو حمایت می کنند. دو سوم شرکت کنندگان نیز معتقدند که تشکیلات خود گردان فلسطینی تعهدات خود را در چارچوب توافق مزبور به آخر نخواهد رساند، به خصوص در رابطه با منحل کردن خود تشکیلات خودگردان. فلسطینی ها در مورد قابلیت سازمان آزادیبخش فلسطین برای اتخاذ تصمیمات مهم و تعیین کننده، از جمله پایان دادن به توافقنامه اسلو،  در رابطه با اسرائیل تردید دارند. علت این امر را ضعف و افول سازمان آزادیبخش فلسطین در تشکیلات خود مختار می دانند با آنکه سازمان مزبور مرتب تهدید می کند که توافق اسلو را لغو خواهد کرد."