بیشتر مدارس دینی نجف با روش هاس سنتی شان در تدریس از مدارس عادی و دانشگاهها تمایز مییابند. این حوزه ها شاهد هیچ گونه تغییر بنیادی در روش تدریس و شیوه هایشان به مانند آنچه در حوزه های ایران و لبنان رخ داد نبوده اند. در مدارس دینی نجف کلاس یا جلسه ای که حضور در آن برای طلبه ها اجباری باشد نمی بینیم و این خود طلبه ها هستند که استادشان را انتخاب می کنند. هر طلبه ای می تواند به همراه دیگر طلبه ها در محضر یک استاد تلمذ کند یا از استاد درخواست کند که به تنهایی در حضورش به فراگیری بپردازد و یا اینکه به همراه گروهی از طلبه های دیگر باشد. و این امکان برای طلبه ها وجود دارد که در صورت عدم استفاده از درس و بحث، استاد یا جلسه مربوطه را ترک کند.
شیخ جهاد الاسدی به عنوان یکی از علمای دینی نجف میگوید مدارس کنونی نجف نمی توانند دقیقا با تعریف رایج و غالب از مدرسه دینی از حیث شرط سنی برای طلبه ها، کفایت عقلی، سطح علمی، نظام کلاسی، حضور و غیاب و امتحانات دوره ای و اعطای مدرک پس از پایان مرحله ای مشخص، تطابق داشته باشند.
