ریاست جمهوری لبنان؛ تبدیل تهدید به فرصت
سعد حریری حمایت خود را از ژنرال میشل عون، فرمانده سابق ارتش و متحد حزبالله، برای تصدی پست ریاست جمهوری، اعلام کرده است. این امر چه آثاری میتواند بر آیندهٔ سیاسیاش در لبنان و روابط او با عربستان داشته باشد؟
![LEBANON-POLITICS/ Christian politician and FPM founder Michel Aoun (L) talks during a news conference next to Lebanon's former prime minister Saad al-Hariri after he said he will back Aoun to become president in Beirut, Lebanon October 20, 2016. REUTERS/Mohamed Azakir - RTX2PR3I](/sites/default/files/styles/article_hero_medium/public/almpics/2016/10/RTX2PR3I.jpg/RTX2PR3I.jpg?h=f7822858&itok=QawyvKxN)
گذر از پارلمان لبنان تا کاخ خالی ریاست جمهوری این کشور، در حالت عادی بیش از ۲۰ دقیقه طول نمیکشد. اما وقتی سیاستمداران نتوانند بر سر این که چه کسی رئیس جمهوری شود، به اجماع برسند، این سفر ممکن است دو سال و پنج ماه -تا این لحظه- طول بکشد. از ۲۴ مه سال ۲۰۱۴، لبنان بدون رئیس جمهوری بوده و این مسئله بر تمامی زوایای زندگی سیاسی در این کشور اثر گذاشته است.
نخستوزیر و اعضای کابینه جانشین این مقام بودند اما پارلمان -به دلیل عدم اجماع- دورهٔ خدمت خود را دو بار تمدید کرد. طی چند سال گذشته، کشور میبایست حیات خود را علیرغم سیاستگذاری حداقلی و تنش سیاسی حداکثری، حفظ میکرد. با این شرایط، به نظر میرسد که گروههای سیاسی به این نتیجه رسیدند که نگذارند شرایط از کنترل خارج شود.