پیروزی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ایران، واکنش‌های مختلفی در طبقات سیاسی و اجتماعی ایران در پی داشت. هر چند وی لباس رسمی روحانیان ایران را به تن دارد، اما تجربه انتخابات سابق نشان می‌دهد که حوزه علمیه قم الزاما همراه و طرفدار رئیس جمهور روحانی نیست و گاه دیدگاه‌های غیر روحانیان توانسته است توجه متنفذان حوزه را بیشتر به خود جلب کند.
حوزه علمیه قم بر خلاف دوره‌های سابق، نگاهی واحد نسبت به یک نامزد و یا شکاف دوگانه ناظر به دو نامزد مخالف هم نداشت. معمولا دیدگاهی رسمی از سوی حوزه در خصوص نامزدهای انتخابات ارائه نمی‌شود؛ هر چند جامعه مدرسین تلاش می‌کند که دیدگاه اقلیتی معدود از روحانیان وابسته به حکومت را به عنوان دیدگاه رسمی حوزه القا کند. در نگاهی کلی بدنه حوزه در این انتخابات به سه دسته مشخص تقسیم شد: "اکثریت سنت‌گرا" که به راست سنتی تمایل دارند و دو اقلیت "اصلاح‌طلب" و "راست تندرو". اکثریت سنت‌گرا که معمولا به دیدگاه‌های هاشمی رفسنجانی تمایل نشان می‌دهند، در این دوره و در غیاب رفسنجانی، به گروه‌های مختلفی تقسیم شدند. هر یک از نامزدهای موجود به استثنای سعید جلیلی، سهمی را از این گروه از آن خود کرده بودند. سعید جلیلی به طیف تندورهای حوزه و به شکل مشخص مجموعه مصباح یزدی تعلق داشت.
