اعزام نیروی نظامی توسط ترکیه به شهر بشیقه عراق، در نزدیکی موصل، در روز ٣ دسامبر، بار دیگر بحرانی را علیه دولت ترکیه و رئیس جمهور آن کشور رجب طیب اردوغان برانگیخت.
دو هفته پیش در همین ستون نوشتیم که ترکیه، در پی سرنگون کردن هواپیمای روسی در روز ٢۴ نوامبر، بیش از هر زمان دیگری منزوی شده است. اما ظاهرا به نظر می رسد که اردوغان وقتی به درون یک چاه می افتد بیشتر تقلا می کند و آنرا گودتر می کند. فرستادن ۴٠٠ نیروی پیاده نظام و ٢۵ تانک به اردوگاه آموزشی پیشمرگه های کرد برای مبارزه با داعش، از نظر دولت عراق چیزی بیش از یک برنامه آموزشی بود. به نظر سمیح آیدیز این حرکت اردوغان "تلاشی بود برای ایجاد یک منطقه نفوذ سنی در موصل و اطراف آن." متین گورکن اضافه می کند که علاوه بر اینکه ترکیه می خواهد "نقش تعیین کننده ای در آینده موصل داشته باشد" در صدد ایجاد موازنه قوا با ایران هم هست. هم چنین حکومت ترکیه" از موفقیت های پ ک ک در عراق و ترکیه احساس نا امنی می کند." او می نویسد: "ترکیه قصد دارد که بر منطقه شنگال تسلط پیدا کند و به این ترتیب راه ارتباطی بین کردهای پ ک ک و کردهای حزب اتحاد دموکراتیک (حزب ملی گرای کردهای سوریه) را قطع کند."
