داستان های احساسی که در رسانه های عمده غربی و همچنین فیلم های هالیوودی دوباره و چندباره تکرار می شوند تصویری یک بعدی از زن خاور میانه ای ترسیم کرده اند . زنی تسلیم که قربانی مردسالاری سرکوبگر و مذهب است. اما حتی کشف بنیادین ادبیاتی که زنان منطقه به کمک آن خاطرات شخصی و مشاهدات، انتقادات و تخیلاتشان از نیم قرن گذشته را بیان می کنند، نه تنها یک خودداری غیرروایی است، بلکه حرکتی ضدروایی است و باعث می شود وسعت تجربیات زنان خاور میانه، در حد یک شرایط تک خطی تقلیل یابد.
به دنبال جنگ دوم جهانی، بسیاری از کشورهای عرب تازه تاسیس دست به اصلاحات اجتماعی زدند مثلا تحصیل رایگان، آزاد و عمومی ایجاد کردند، که به زنان فرصت ورود به عرصه های عمدتا مرد محور هنرهای ادبی داد. این زنان که عمدتا پشتشان به امتیاز طبقاتی و خانوادگی قرص بود، در قلمرو ادب اقلیتی تشکیل دادند. در نتیجه، بسیاری از تجارب زنان هنوز در ادبیات منطقه بازتاب نیافته است.
