تب انتخابات به کاخ سفید سرایت کرد

واشینگتن - رهبران دو دموکراسی بزرگ جهان، باراک اوباما رئیس جهموری آمریکا و نارندرا مودی، نخست وزیرهند، طی یک دیدار کاری در اتاق کابینهٔ کاخ سفید، ناهار را با هم صرف کردند. هیلاری کلینتون، وزیر خارجهٔ پیشین نسبت به رقیبش سناتور برنی سندرز به نامزدی دموکرات‌ها نزدیک‌تر شد و آن‌سوی گود، جمهوری‌خواهان در تلاش هستند تا فاصلهٔ خود را با اظهارات دونالد ترامپ بر ضد یک قاضی مکزیکی‌تبار که مسئول تحقیق پرونده فساد در دانشگاه ترامپ بود، حفظ کنند. با این حال، بیشترین سئوال‌ها در کنفرانس خبری کاخ سفید دربارهٔ کارزار انتخاباتی [دموکرات‌ها] بود و این‌که چه کسی جای اوباما را در اتاق بیضی خواهد گرفت.

یکی از خبرنگاران از جاش ارنست، سخن‌گوی کاخ سفید، پرسید: «اکنون که به نظر می‌رسد کلینتون دلیگیت‌های کافی را به دست آورده، آیا رئیس جمهوری حاضر است تا پشتیبانی خود را از او اعلام کند؟».

ارنست پاسخ داد: «در این لحظه، دست‌کم یک سوپر دلیگیت -آن‌که در اتاق بیضی کار می‌کند- برای اعلام عمومی پشتیبانی‌اش آمادگی ندارد». وی ادامه داد: «اما منتظر باشید، ما شما را در جریان رویدادهای جدید خواهیم گذاشت».

خبرنگار دیگری با اشاره به این‌ که همان روز صبح، نانسی پلوسی، رهبر دموکرات‌های مجلس خواستار اتحاد دموکرات‌ها پشت نامزدِ پیشتاز شده بود، سئوال کرد: «آیا رئیس جمهوری موافق است که زمان در حال گذر است و اتحاد باید به‌سرعت شکل بگیرد؟».

ارنست پاسخ داد: «بسیار خب! نگاه کنید! من فکر می‌کنم دیدگاه رئیس جمهوری این است که ما به پایان مرحله انتخاب نامزد نزدیک می‌شویم و تمامی دموکرات‌ها در سراسر کشور فرصت داشتند تا روی تصمیم خود مبنی بر این که چه کسی در انتخابات سراسری نامزدشان باشد، فکر کنند». او افزود: «و حال که این روند به پایان خود نزدی می‌شود، مهم است که حزب دموکرات متحد شود و یکپارچه از نامزد نهایی خود دفاع کند».

یک خبرنگار دیگر پرسید: «آیا شخص رئیس جمهوری نیز در روند متحدکردن نقش خواهد داشت؟». ارنست پاسخ داد: «زمانی که شما به برخی از داده‌های افکار عمومی دربارهٔ موضع رئیس جمهوری در حزب دموکرات نگاه کنید، می‌بینید که او قطعاً جایگاه بسیار مناسبی برای ایفای این نقش دارد».

و بار دیگر خبرنگار دیگری از جاش ارنست پرسید: «حال که هیلاری کلینتون به دلیگیت‌های کافی دست یافته و می‌توان او را بالقوه نامزد نهایی نامید، آیا کاخ سفید نیز او را نامزد بالقوه نهایی می‌شناسد؟».

با شمارشی که المانیتور انجام داد، حدود ۲۵ سئوال در کنفرانس خبری مربوط به انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات مقدماتی حزب دموکرات بود، ۱۰ سئوال دربارهٔ هندوستان و ۲ سئوال دربارهٔ سوریه. جستجوی کلمات «متن کنفرانس خبری کاخ سفید» نشان می‌دهد که در سئوال‌ها، به واژهٔ «کمپین» ۲۴ بار اشاره شد، «کلینتون» ۱۲ بار، «ترامپ» ۹ بار، «سندرز» پنج بار، «مقدماتی» ۹ بار، «هند» ۵۹ بار و «سوپردلیگیت» بار. همچنین در پاسخ‌ها، واژهٔ «اقتصاد» ۱۴ بار، «اتمی» ۱۳ بار، «ایران» ۷ بار، «سوریه» ۷ بار، استنفورد ۲ بار و نام پل رایان، رئیس مجلس نیز که صبح آن روز سخنان ترامپ دربارهٔ قاضی پروندهٔ فساد در دانشگاه ترامپ را «دفترچهٔ تعریف نژادپرستی» خوانده بود، یک دفعه برده شد. یک سئوال دربارهٔ «۲۸ صفحه» از یافته‌های کمیسیون ۱۱ سپتامبر پرسیده شد که هنوز طبقه‌بندی‌شده هستند و دو سئوال دربارهٔ ناهار اوباما و مودی. (ارنست گفت که دسر، به نظر شبیه به کلوچهٔ توت‌فرنگی بود)

خبرنگار دیگری پرسید: «بنابراین آیا می‌توان گفت تنها چیزی که رئیس جمهوری برای حمایت از کلینتون منتظر آن است، پایان رأی‌گیری‌هاست؟». ارنست پاسخ داد: «فکر می‌کنم چکیدهٔ روند، همین است».

روزنامه‌نگار دیگری سئوال کرد: «آیا ممکن است که او زودتر، مثلاً امشب، بیانیه‌ای صادر کند؟». (ارنست چنین نظری نداشت)

گزارشگر دیگری پرسید: «آیا رئیس جمهوری، دونالد ترامپ را یک نژادپرست می‌شناسد؟». ارنست پاسخ داد: «فکر نمی‌کنم رئیس جمهوری دقیقاً از همین واژه استفاده کند». او ادامه داد: «گرایشی در میان برخی ناظران وجود دارد که که هر زمان رئیس جمهوری نظری دربارهٔ تأیید یکی از دموکرات‌ها یا حتی ارزش‌های آمریکایی ابراز کند، به‌نوعی حمله به نامزد جمهوری‌خواهان تلقی می‌شود. من فکر می‌کنم بیشتر این‌ها مربوط به نوع ادبیاتی است که نامزد بالقوهٔ جمهوری‌خواهان به کار می‌گیرد تا این‌که مربوط به ارزش‌های مورد دفاع از سوی رئیس جمهوری ایالات متحده باشد».

ارنست گفت زمانی که اوباما تصمیم بگیرد در کارزار انتخاباتی برای تعیین جانشین خود وارد شود، احتمالاً نظر او دربارهٔ این‌که کدام نامزد از نظر مزاجی، تجربه و نظم، بهتر شغل هفت سال اخیر او را انجام خواهد داد، فراتر از رأی‌دهندگان دموکرات را نیز مجاب خواهد کرد.

ارنست در این باره گفت: «فارغ از این که چه کسی نامزد دموکرات‌ها شود، رئیس جمهور یک تأیید‌کنندهٔ مهم است». او افزود: «رئیس جمهور کسی است که این کار را برای هفت سال و نیم انجام داده است. من فکر می‌کنم این مسئله، او را فرد مناسبی برای تصمیم‌گیری بسیاری از آمریکایی‌ها می‌کند. نه تنها دموکرات‌ها، بلکه برخی مستقل‌ها و برخی جمهوری‌خواهان تمایل دادند نظر رئیس جمهوری را دربارهٔ این‌که فکر می‌کند کدام نامزد قوهٔ قضاوت، مزاج، بلوغ، مهارت تصمیم‌گیری و ارتقای منافع آمریکا در جهان را دارد، بدانند».

ارنست ادامه داد: «زمانی که مردم آمریکا تصاویر رئیس جمهوری را می‌بینند - برای مثال، همین ملاقات امروز با نخست وزیر بزرگ‌ترین دموکراسی دنیا- این مردم می‌خواهند اطمینان داشته باشند که منافع ما و کشورمان به خوبی نمایندگی می‌شود». وی افزود: «مهم است که چه کسی روی آن صندلی روبه‌روی نخست وزیر هند بنشیند. این مسئله پیامدهای قابل توجهی بر اقتصاد ما، سیارهٔ ما، امنیت ملی ما و متحدان ما در آن منطقه و جهان دارد».

او گفت: «من پیش‌بینی می‌کنم که در طول مسیر انتخابات عمومی، رئیس جمهور این را مطرح خواهد کرد که رهبری و نشانه‌های آن چقدر مهم هستند و چرا او فکر می‌کند که نامزد جمهوری‌خواهان برای این شغل مناسب است».

در اواخر روز هفتم ژوئن، به موازات آن‌که نتایج پیروزی کلینتون در انتخابات مقدماتی چهار ایالت (نیوجرسی، نیومکزیکو، کالیفرنیا و داکوتای جنوبی برای کلینتون و دو ایالت مونتانا و داکوتای شمالی برای سندرز) مشخص شد، کاخ سفید بیانیه‌ای صادر کرد که اوباما در تماسی با کلینتون، به او بابت رسیدن به حد نصاب لازم برای نامزدی دموکرات‌ها تبریک گفته است. اوباما همچنین با سندرز تماس گرفت تا به‌خاطر کمپین الهام‌بخش او تشکر کند و بر مبنای «درخواست» سندرز، موافق کرد تا روز نهم ژوئن با او در کاخ سفید ملاقاتی داشته باشد.

در بیانیهٔ کاخ سفید آمده است: «رئیس جمهور به خانم کلینتون برای رسیدن به حد نصاب لازم برای نامزدی دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری تبریک گفت». این بیانیه، نامزدی کلینتون را به عنوان یک زن که نخستین بار از یک حزب اصلی در آمریکا به انتخابات ریاست جمهوری می‌رود، «تاریخی» نامید.

در این بیانیه همچنین قید شده: «رئیس جمهور در انتظار ملاقات با سناتور سندرز است تا دربارهٔ ادامهٔ کار خارق‌العاده‌ای که او برای جذب میلیون‌ها رأی‌دهندهٔ دموکرات انجام داد و همچنین دربارهٔ گسترش همان شور و شوق در هفته‌ها و ماه‌های آینده، گفت‌وگو کنند».

مأموریت اوباما در کاخ سفید برای متحد کردن حزب دموکرات پشت سر کلینتون و اطمینان از این‌که یک جانشین دموکرات میراث او را حفظ خواهد کرد، در پیش است.