چرا شیعیان بر سر نقش ایران در عراق اختلاف نظر دارند
اندک اندک گرایشهای سیاسی شیعیان بر وابستگیهای فرقهایشان ارجحیت پیدا میکند؛ امری که بهعنوان نقطهٔ عطفی در آگاهی عمومی شیعیان تلقی میشود.
![MIDEAST-CRISIS/IRAQ-POLITICS Followers of Iraq's Shi'ite cleric Moqtada al-Sadr shout slogans at Grand Festivities Square within the Green Zone in Baghdad, Iraq, May 1, 2016. REUTERS/Thaier Al-Sudani - RTX2CCQK](/sites/default/files/styles/article_hero_medium/public/almpics/2016/05/RTX2CCQK.jpg/RTX2CCQK.jpg?h=f7822858&itok=yOxFlhKW)
شامگاه ۳۰ آوریل، جمعیت بزرگی در حالیکه فریاد میزدند «ایران برو بیرون» به منطقهٔ سبز بغداد در میدان جشنهای بزرگ این شهر هجوم آوردند. همین جمعیت یکصدا فریاد میزد: «ای قاسم سلیمانی… صدر انسانی خدایی است» که اشاره به مقتدی صدر، روحانی شیعه عراقی داشت. این مسئله نشان میدهد که احساسات خصمانه نسبت به سیاستی که جمهوری اسلامی از سال ۲۰۰۳ در پیش گرفته، زنده شده است.
تنفر از ایران در میان اهل سنت عراق با توجه به ملاحظات فرقهایِ متأثر از درگیریهای قومی و فرقهای در منطقه، مسبوق به سابقه است. نفرت از ایران، همچنین به خاطر ملیگرایی عربی که در دوران صدام حسین در برابر ملیگرایی ایرانی شکل گرفت، قابل درک است.