اجازه بدهید برای لحظه‌ای فرض کنیم که یک حمله بزرگ تروریستی با تلفات متعدد، همین هفته در مرکز شهر نیویورک اتفاق می‌افتد و می‌توان رد عاملان آن را تا ایران پیگیری کرد. آیا رئیس جمهور باراک اوباما به وزیر خارجه، جان کری، دستور خواهد داد تا کارش در رابطه با مذاکرات هسته‌ای به منظور توقف برنامه هسته‌ای ایران در قبال لغو تحریم‌ها را همچون سابق پی بگیرد؟ اجازه بدهید فرض کنیم یک سازمان تروریستی مکزیکی ضد امریکایی با هزاران موشکی که توسط ایران تهیه و تامین شده است، در طول مرز ایالات متحده و مکزیک مستقر شده و شهرهای عمده جنوب این کشور را هدف گرفته است. آیا رئیس جمهور امریکا برای طرح این درخواست از ایران که ادامه یافتن مذاکرات منوط به برچیدن فوری موشک‌ها از مرز کشورش است، به تائید کنگره نیاز دارد؟ اکنون نیویورک را با عدن در یمن و مکزیک را با لبنان جایگزین کنید و البته به جای جنوب ایالات متحده، شمال اسرائیل را جایگزین کنید. در حال حاضر، این پرسش فرضی به یک پرسش کاملا واقعی بدل شده است. از منظر اخلاقی، و البته از منظر استراتژیک، در حالی‌که ایران یکی پس از دیگری به کشورهای مختلف در خاورمیانه حمله می‌کند و از رژیم‌ها و سازمان‌های تروریستی حمایت می‌کند که غیرنظامیان بی‌گناه را قتل عام می‌کند، آیا هیچ امکان واقعی برای برداشتن و رفع حتی یک تحریم نمادین اعمال شده روی ایران وجود دارد؟
خانم هنین غدار، سردبیر وب‌سایت لبنانی NOW، در مقاله‌ای که ٨ آوریل در این وب‌سایت منتشر کرده است می‌نویسد: «برنامه هسته‌ای ایران هرگز یک تهدید نبوده است. تهدید پیشتر و هنوز هم مداخله ایران در منطقه است. سپاه پاسداران ایران و شبه نظامیان نماینده آن‌ها در لبنان، سوریه، عراق و یمن منابع اصلی خطر در منطقه به شمار می‌روند.» به گفته این روزنامه نگار لبنانی، دست کشیدن صرف از برنامه و هدف ساختن بمب هسته‌ای هزینه بسیار اندکی است که ایران برای لغو تحریم‌ها می‌پردازد، زیرا لغو تحریم‌ها ایران را قادر خواهد ساخت عوامل و نیروهایش را در یمن، عراق، سوریه و لبنان تقویت کند. در واقع، غدار هشدار می‌دهد که لغو تحریم‌ها می‌تواند منجر به بر افروختن آتش یک جنگ تمام عیار منطقه‌ای بشود، بنابراین او از ایالات متحده و متحدانش می‌خواهد تا فورا استراتژی منطقه‌ای تدوین کنند که شامل راه‌هایی برای مهار ایران و متحدانش باشد. به گفته او، ضرورت ممانعت از این‌که مسلمانان سنی از جان گذشته، برای رسیدن به امنیت و آرامش به دامن گروه‌های رادیکالی مانند القاعده و دولت اسلامی بیفتند و البته محافظت کردن غیرنظامیان صلح طلب شیعه از دام نماینده‌گان آیت الله‌های تهران، بر هر نوع توافق هسته‌ای اولویت دارد.
