ظاهراً بختکی روی آن دسته از افسران امنیتی سوری افتاده است که در دوران حضور نظامی سوریه در لبنان بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۵، پستهای بالایی داشتند. ده سال پس از خروج ارتش سوریه از لبنان در ۲۶ آوریل ۲۰۰۵، سلسله اتفاقات تراژیکی برای این افسران روی داد. نام آنها یک به یک از لیست «سوریهای لبنان» خط خورد. در جدیدترین واقعه، مرگ رستم غزاله روز ۲۴ آوریل در دمشق اعلام شد. فوت او چند هفته پس از انتشار اخباری مبنی بر یک اتفاق مرموز صورت گرفت که در ماه فوریه رخ داد و طی آن رستم غزاله مورد ضرب و شتم و شکنجهی یکی از شعبههای ادارات امنیتی دمشق قرار گرفت.
غازی کنعان نخستین کسی بود که دچار «طلسم لبنانی» شد. وی در سال ۱۹۸۴ توسط حافظ اسد رییس جمهوری پیشین سوریه به لبنان فرستاده شد تا مقام ریاست دستگاه امنیتی سوریه را در لبنان به دست بگیرد. چندی پس از آن که در سال ۱۹۹۰ ارتش سوریه کنترل کامل لبنان را به دست گرفت، کنعان عملاً تبدیل به حاکم دو فاکتو (غیر رسمی) جمهوری لبنان شد. او بود که نامزدهای ریاست جمهوری را پیشنهاد میکرد و همچنین به تحمیل وزرا، نمایندگان پارلمان و مدیران میپرداخت. غازی کنعان کنترل کامل لبنان را تا زمانی که مافوقهایش در اکتبر سال ۲۰۰۲ وی را از بیروت به دمشق برگردانند، ادامه داد.