انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا: ترامپ و کلینتون شانه به شانه حرکت میکند

آیا دونالد ترامپ واقعاً می‌تواند برندهٔ این میدان باشد؟

زمانی که غولِ میلیاردرِ عرصهٔ املاک وارد میدان رقابت‌ها شد، برخی از رسانه‌ها او را به عنوان بخش تفریحی داستان در نظر گرفتند. پس از ۱۱ ماه و صدها خبر روی جلد، او اکنون شانه به شانه با هیلاری کلینتون که روزگاری حمایت عظیمی پشت سرش داشت، پیش می‌رود - و چه بسا از وی پیش هم افتاده باشد.

نظرسنجی میانگین ریل‌-کلیر-پالیتیکس در این هفته نشان می‌دهد که ترامپ با ۰.۲ درصد (۴۳.۴ در برابر ۴۳.۲) پیشتاز است. نظرسنجی ان‌بی‌سی ترامپ را ۳ واحد عقب نشان می‌دهد، در حالی که جدیدترین نظرسنجی ای‌بی‌سی ترامپ را با دو واحد برتری، پیشتاز می‌داند. بالطبع باید درصدی خطا برای تمامی این نظرسنجی‌ها قائل شد.

جمهوری‌خواهان اکنون به میزان ۸۶ درصد (با ضریب خطای ۶ درصدی) از ترامپ در برابر کلینتون حمایت می‌کنند؛ این یعنی نسبت به ماه قبل که ترامپ ۷۲ درصد حمایت را با خود داشت، بیش از ۱۳ درصد جلبِ پشتیبانی کرده است. این تغییر، به دلیل رسیدن ترامپ به حد نصاب لازم از دلیگیت‌ها برای نامزدی جمهوری‌خواهان در هفتهٔ جاری، قابل انتظار بود. البته این حد نصاب، فرمالیته بود زیرا پیش از آن رقبای ترامپ کارت‌هایشان را زمین گذاشته و از میز کنار رفته بودند.

دموکرات‌ها با توجه به این برنی سندرز، نامزد چپ‌گرا، هنوز صحنه را ترک نگفته است، شرایط سخت‌تری دارند. آن‌ها ۸۳ درصد به ۹ درصد از کلینتون حمایت می‌کنند اما تنها ۶۶ درصد از رأی‌دهندگانی که در مرحله مقدماتی به سندرز رأی داده‌اند، می‌گویند که در برابر ترامپ از کلینتون پشتیبانی خواهند کرد.

آن‌چه اوضاع را مبهم‌تر می‌کند، آمار افرادی است که نسبت به هر دو نامزد بی‌علاقه هستند. نظر منفی نسبت به کلینتون و ترامپ نسبت به هر نامزد دیگری از یک حزب بزرگ در تاریخ نظرسنجی‌ها[ی آمریکا]، بیشتر است.

حدود ۳۴ درصد از رأی‌دهندگان ثبت‌شده، نظر مناسبی نسبت به کلینتون دارند. آن‌ها ۲۰ درصد کمتر از ۵۴ درصد رأی‌دهنده‌ای هستند که نظرشان به او منفی است. با این حال، این ماه از ماه گذشته که این اختلاف، ۲۴ درصد به سود بدبین‌ها بود، به میزان ۴ درصد به نفع کلینتون بهبود یافته است.

این آمار دربارهٔ ترامپ بدتر هم هستند. ۲۹ درصد از رأی‌دهندگان دید مثبتی به او دارند و ۵۸ درصد دید منفی دارند. این اختلاف ۲۹ درصدی، دربارهٔ او هم بهتر از اختلاف ۴۱ درصدی است که در ماه آوریل به نفع بدبین‌ها بود.

آیا بی‌علاقگی شدید رأی‌دهندگان به یکی از نامزدها، باعث حمایت آن‌ها از دیگری و تغییر شدید شرایط انتخابات خواهد شد؟ یا این‌که در انتخابات شرکت نخواهند جست؟

در مقام مقایسه، سال ۲۰۰۸ در چنین موقعیتی، سناتور دموکرات وقت، باراک اوباما، حمایت ۶۲ درصد از رأی‌دهندگان و عدم حمایت ۳۳ درصد را با خود داشت. در ماه مارس سال ۲۰۰۰، فرماندار جمهوری‌خواه وقت تگزاس، جرج دبلیو بوش، در یکی از نظرسنجی‌های گالوپ ۶۳ درصد هواداری در برابر ۳۲ درصد مخالفت را همراه خود داشت.

با این حال، تاریخ نشان می‌دهد که از این نقطه تا روز انتخابات، تغییرات بسیاری ممکن است روی دهند. در ماه مه سال ۱۹۶۸، ریچارد نیکسون که نامزد جمهوری‌خواهان بود، از ۳۶ درصد حمایت برخوردار بود اما رقیب دموکرات او روبرت همفری، ۴۲ درصد حامی داشت. این عدد برای جرج والاس که به طور مستقل شرکت کرده بود، ۱۴ درصد ثبت شده بود. رقابت‌ها بسیار تنگاتنگ بودند اما بعد از مجمع پرآشوب دموکرات‌ها در سال ۱۹۶۸، نیکسون توانست به برتری دست یابد و آن‌را حفظ کند. هامفری، معاون ریاست جمهوری وقت، در ایام منتهی به رأی‌گیری، کم‌کم به او نزدیک می‌شد اما زمان به نفع او کار نکرد و نیکسون با اندکی برتری پیروز شد.

در ماه مه سال ۱۹۸۰، رونالد ریگان، نامزد جمهوری‌خواهان با ۳۲ درصد حمایت در برابر ۳۹ درصد پشتیبانی از جیمی کارتر، رئیس جمهوری وقت، از او عقب‌تر بود. جان اندرسون که به عنوان کاندیدای مستقل شرکت کرده بود، ۲۱ درصد حمایت داشت. کارتر در ابتدا به‌وضوح پیشتاز بود اما بحران گروگان‌گیری در ایران و رکود اقتصادی، او را در هم شکست. کارتر هرگز نتوانست حمایت پیشین را بازیابد. رقابت‌ها تا انتها بسیار تنگاتنگ دنبال شد. ریگان به آمریکایی‌ها گفت که اگر آن‌ها می‌خواهند موقعیت بهتری داشته باشند، از چهار سال قبل باید فکرش را بکنند. ریگان در نهایت ۵۱ درصد آرا را کسب کرد و کارتر ۴۱ درصد را.

بازی سرنوشت را امروز نیز نباید دست کم گرفت.

کلینتون که هم‌اکنون نیز نگرانی‌های گسترده‌ای دربارهٔ قابل اعتماد بودن او وجود دارد، وجهه‌اش در هفتهٔ جاری با گزارش عمومیِ بازرسی از وزارت خارجه، بیشتر زیر سئوال رفت. گزارش مذکور، کلینتون را به خاطر عدم کسب اجازه پیش از استفاده از یک سرور دیگر برای ای‌میل‌هایش در دوران وزارت، ملامت کرده است. در حالی که اف‌بی‌آی و وزارت دادگستری هنوز تصمیم نگرفته‌اند که آیا در این باره اقدام قانونی کنند یا خیر، گزارش بازرسی کل، یادآوری می‌کند که نامزدها می‌توانند تا روز انتخابات، شاهد چالش‌های فراوانی باشند.

در مورد ترامپ، همیشه شانس آن وجود دارد که این ستارهٔ پیشین برنامه‌های تلویزیونی واقع‌نما یک چیز شوک‌آور ایجاد کند و سرنوشتش تغییر یابد. قابلیت او برای سرپا ماندن تا به حال -و حتی سود بردن از- اظهارات توهین‌آمیز علیه زنان، مسلمانان و اهالای آمریکای لاتین، بالا بوده است. 

نامزدها، فرای نقطه ضعف‌های شخصی، همواره تحت تأثیر وقایع بیرونی نیز هستند - برای مثال، یک حملهٔ تروریستی، سقوط اقتصادی یا موارد غیر مترقبهٔ دیگر. چنین مواردی در این انتخابات، به ضرر کلینتون و به نفع ترامپ خواهند بود زیرا کلینتون در پیوندی نزدیک با رئیس جمهوری [دموکرات] کنونی قرار دارد.

اتفاقات بسیاری ممکن است پیش از انتخابات امسال روی دهند. در تابستان آتی، دو مجمع برگزار خواهند شد، نامزدهای معاونت ریاست جمهوری معرفی می‌شوند و شاهد چندین مناظره داغ خواهیم بود.

در انتظار کارزاری ویژه باشید که چرخش‌ها و فراز و فرودهای بسیاری را تا ۸ نوامبر به خود خواهد دید.