خواندن در
این اولین بار نیست که یک نویسنده خارجی، به ترجمه و انتشار بی اجازه کتاب یا کتاب‌های‌اش در ایران اعتراض می‌کند؛ پیش از عتیق رحیمی، مشابه این اعتراض را جان بارت، جی.ام.کوتزی، گابریل گارسیا مارکز، سایمون کوپر و حتی سر آلکس فرگوسن در رسانه‌ها ابراز کرده بودند.
نقطه مشترک این اعتراض‌ها اما ابراز امیدواری برای پیوستن ایران به کنوانسیون جهانی برن است. کنوانسیونی که در سال ۱۹۸۸ برای حمایت از حق تکثیر و حق مولف در آثار ادبی و هنری شکل گرفت و تا امروز ۱۷۱ کشور به آن متعهد شده‌اند؛ ایران در کنار ۲۵ کشور باقی مانده جهان هنوز به عضویت این کنوانسیون درنیامده است.
