پس از سالها مذاکره با شش قدرت جهانی، ایران سرانجام برداشتهشدن رسمی تحریمهای بینالمللی را در روز ۱۶ ژانویه جشن گرفت. جمهوری اسلامی که مدتها منتظر این لحظه بود، به سرعت وارد عمل شد تا سهم خود را در بازار جهانی انرژی گستردهتر کند. برای این کار، مذاکرات متمرکزی با مشتریان بالقوه از یک سو و غولهای نفت و گاز جهان از سوی دیگر آغاز شد تا تولید افزایش یابد و توسعه ابزار حمل و نقل، از جمله ایجاد لولههای جدید، تأسیسات گاز طبیعی مایعشده (LNG) و تانکرها انجام شود. علیرغم اینکه موقعیتهای فراوانی در اختیار ایران قرار دارند، این کشور به دلیل کاهش قیمت نفت و گاز طبیعی، راه سختی را برای دستیابی به اهداف خود پیش رو دارد.
ایران به دلایلی چون فقدان سهم مناسب در بازار کنونی انرژی، معضلات [اقتصادی] داخلی و مشکلاتی که بر صنایع نفت و گاز این کشور اثر گذاشتهاند، نمیتواند تنها با افزایش تولید گاز، انتظار موفقیت در این بازار را داشته باشد. یکی دیگر از موارد تعیینکننده در بازار کنونی گاز، پیشی گرفتن عرضه از تقاضاست. فاکتوری کلیدی که تقاضا را در بازار برای انرژی، بهویژه گاز طبیعی، پایین آورده، رشد کند اقتصاد جهانی است. این، پیامد بحران مالی جهانی در سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ و رکود سال ۲۰۰۹ است که مورد آخر، هنوز هم پابرجاست. در نتیجه، تقاضای انرژی به میزانی که انتظار میرفت، افزایش نیافت. مضاف بر این، فنآوریهای پیشرفته اخیر در حوزه افزایش بهرهوری انرژی، باعث شده تا مصرف سوختهای فسیلی کاهش یابد و بالطبع بر میزان تقاضا تأثیر بگذارد.