در روز سوم مه (سیزده اردیبهشت 1393) مهمت گورمز ریاست سازمان دیانت (اداره کل امور دینی) در سمینار «جوانان، پیوستگی و دگرگونی و آینده» شرکت کرد که از سوی سازمان هایی چون بنیاد زنان سازمان دیانت، مرکز جوانان و خانواده (KAGEM) و مرکز تحقیقات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی (SETA) برگزار شده بود.
رویدادی که ممکن بود صرفاً یک گردهمایی معمول باشد در صدر اخبار قرار گرفت چرا که گورمز گفت: «امروزه جوانان دنیای نسل قبل را محدود و غیرقابل قبول می دانند. ما باید برداشت آنها را درک کنیم و زبان جدیدی برای نزدیکی به آنها پیدا کنیم. آنها در مقابل دخالت در حریم شخصی شان مقاومت می کنند. برای مثال، از ما می پرسند که آیا گوشواره و خالکوبی (تاتو) برای مردان قابل قبول است. ما باید عدم انعطاف را کنار بگذاریم و بطور منطقی به آنها نزدیک شویم. »