AKP hükümetinin Baas rejimi ile stratejik işbirliğini geliştirmeye öncelik verdiği geçmiş yıllarda Suriye ordusunun envanterindeki kimyasal silahlar ve balistik füzeler, Türkiye’yi yöneten yeni-İslamcı siyaset sınıfı tarafından ülkeye yönelik bir stratejik tehdit unsuru olarak görülmezlerdi.
Çünkü Türkiye’nin o dönemde yumuşak gücünü kullanarak Suriye’yi dönüştürdüğü ve hatta entegre etmeye başladığı varsayılırdı. İki ülke arasında vizeler kaldırılmış, temaslar görülmedik ölçüde artırılmıştı.