المانیتور: چرا تصمیم گرفتید روزنامه نگار شوید؟
غول: تصمیم نگرفتم. روزنامه نگاری یک تصمیم نیست، یا اتفاقی پیش می آید و یا این که این حرفه آدم را انتخاب می کند. روزنامه نگاری قدرتمندتر از یک تصمیم ساده است و در واقع با تصادف و اتفاق و توانایی نوشتن دست به یکی می کند و آدم را به تله می اندازد. این اتفاقی است که برای من افتاد. بچه که بودم شروع کردم به نوشتن شعر و متوجه شدم که در نوشتن خوبم. اولین مقاله ام را در سال 2000 وقتی که هنوز دبیرستانی بودم برای روزنامه «صوت النساء» نوشتم. اما قبل از آن در روزنامه ادبی «یا رأت» چند قطعه شعر چاپ کرده بودم حتی الان، 15 سال بعد از چاپ اولین مقاله ام، هنوز خودم را در دام می یابم. البته، همچنان برایم روزنامه نگاری آسان تر از انجام کارهای خانه یا مادری کردن است. به این ترتیب است که صیدی خوشبخت در این دام به حساب می آیم ولی در عین حال گمان می کنم یک روز بالاخره عصیان خواهم کرد.
