Anadolu’da genç kızlar için el işlemeleri başta olmak üzere giyim ve ev eşyasından oluşan çeyiz hazırlama geleneği teknolojinin etkisiyle zayıflasa da sürüyor. Eskiden damadın düğün masraflarına karşılık gelinin çeyiz sandığı ayrı bir önem taşırdı. Sandığın içindeki örtüler, nakış ve danteller düğünden önce “çeyiz serme” töreniyle davetlilerin beğenisine sunulurdu. Çeyizlik el işlemelerinin niteliği, kız tarafına büyük saygınlık kazandırdığı gibi evlenecek olan gençlerin ailelerini de birbirine yakınlaştırırdı. Yıllarca el emeği göz nuruyla işlenen örtülerin kumaşları, nakışları, antik değeri akraba ve komşu kadınların aylarca konuşma konusu olurdu.
Bu işlemelerden biri Osmanlı’dan bu yana çeyizlerin gözdesi olan, Anadolu’nun en eski el nakışlarından “Maraş işi” olarak da bilinen “sırma”dır. Bu nakış; yorgan, yatak veya masa örtülerinin yanı sıra “bindallı” adı verilen kırmızı kadifeden gece elbisesine uygulanıyor.
