Son iki yılın kamu bütçelerinde, verilen bütçe açıklarından çok bütçenin nerelere harcandığı hep dikkat çekti. Çünkü son iki yılın bütçeleri tüm dünyada pandeminin toplumsal yaşama damgasını vurduğu bütçeler oldu. Toplumlar devletlerden özellikle bu dönemde sağlık hizmeti, ekonomik ve sosyal yardım beklentisi içine girdiler. Birçok yönetim de bu beklentiye uyarak “sosyal devlet” tavrı gösterdi. Aralarında Türkiye’nin olduğu bazı ülkelerde ise devlet sosyal değil, “pinti devlet” tavrı sergiledi ve bütçe açığından sakınarak yardımları esirgedi. Sonuçta belki bütçe açıkları büyümedi ama geride destek yerine borçlanmaya mecbur bırakılmış bir toplum kaldı.
Bugünlerde Türkiye Büyük Millet Meclisi çatısı altında tartışılmaya başlanan 2022 merkezi bütçe taslağında da 2021’in gerçekleşen ve 2022’nin hedeflenen açıklarından çok harcamaların nereye yapıldığı, sosyal harcamaların yanında güvenlik, faiz bütçelerinin büyüklüğü konuşuluyor. 2021’de uygulamasına geçilen “program esaslı bütçe” optiğinden bakıldığında 2022’de devletin faiz harcamalarının eğitim harcamalarının önüne geçtiği ve uygulamada arayı açacağı görülebiliyor. Pandeminin ciddiyetini koruduğu şartlarda sağlık için bütçede pinti tutum sürdürülürken “ulusal güvenlik programlarında” yani asker-polis harcamalarında hiçbir kısıntı yer almıyor.
