Tel Aviv’deki Genki Kulübü’nde bir halk şarkıları gecesi yaşamamış olanlar gerçek eğlencenin ne olduğunu da bilmiyor. Kulüp şen şakrak, şarkı söyleyen insanlarla dolup taşıyor. Kimisi masaların üstünde dans ediyor. Sahnede son yıllarda İbrani şarkıların hep beraber söylendiği gecelerin en popüler ismi olan Einat Sarouf var. Etrafını saran coşkulu seyirciler mikrofona birkaç saniyeliğine geçmek için yalvarıyor. Siyasete girmeden önce bu sahnenin müdavimi olan Maliye Bakanı Yair Lapid bile ara sıra hâlâ Sarouf’la birlikte şarkı söylüyor.
İbrani halk müziği geceleri 19’uncu yüzyılın sonunda Birinci Aliyah döneminde, yani o dönem Osmanlı toprağı olan Filistin’e ilk Siyonist göç dalgası sırasında başlayan bir gelenek. İlk göçmenler akşam işten dönünce bir araya gelir ve şarkılar söylermiş. Halk müziğinin merkezi hâline gelen Rişon LeZion kasabasında düzenli olarak şarkı geceleri yapan birkaç mekân varmış. Şarkı geceleri ilk göçmenlerin, emekçilerin en büyük eğlencesiymiş. Benzer şekilde İsrail devleti kurulmadan önce oluşturulan ve İsrail Savunma Kuvvetleri’nin (IDF) nüvesi olan Haganah ordusunun seçkin Palmaç birlikleri de kamp ateşlerinin etrafında toplanır şarkılar söylermiş.
