COVID-19 salgınının yavaşlatılması amacıyla dünyanın her yerinde benzer önlemler alınıyor. Bu önlemlerin başında “sosyal mesafelendirme” geliyor. Sosyal mesafelendirmeyi sağlamak için insanların bir arada bulunduğu mekânlar kapatılıyor, ya tam ya yarı sokağa çıkma yasakları uygulanıyor. Sosyal mesafelendirmeye yönelik önlemlerin kaçınılmaz sonucu ise iş kaybı ve ekonomik küçülme.
Türkiye’de de işyerlerinin kapatılması, belli yaş gruplarına konulan sokağa çıkma yasağı ve mal-hizmet üretimi düşüşü ile işsiz sayısının şimdiden 4,5 milyondan 10 milyon dolayına çıktığı, daha da artabileceği tahmin ediliyor. Bu ürkütücü tablo, işsiz kitlesinde yüzde 100-120 arası bir artış eğilimi demek. Daha da ürkütücü olan, bu milyonlarca işsiz mağdurun önemli bir kısmına değen hiçbir sosyal devlet elinin olmaması.
