En az üç farklı un, sütten daha yoğun bir kıvama kavuşana kadar suyla karıştırılır. Karışım altı ile sekiz saat arası dinlenmeye bırakılır, ardından da kepçelerle karıştırılır. Daha sonra ise döküm ocağının üzerine dökülen çiğ kadayıf pişirilir. Tel tel pişen hamur elle toplandıktan sonra bir araya getirilir. Çubuk şeklinde toplanan bir tutam çiğ kadayıfın içine ceviz ya da fıstık konur. Daha sonra iki ucundan tutup ekseni etrafında ters yönlere çevrilir, yani halk arasındaki tabiriyle burulur. Tepsilere dizilen kadayıflar fırında pişirildikten sonra üzerlerine şerbet dökülür. Diyarbakır’dan dünyaya yayılan burma kadayıf tatlısı böyle hazırlanır.
Diyarbakırlılara göre kadayıf 18. asırda Ermeni ustalar tarafından ilk kez Diyarbakır’da pişirilmiş. Bu mirası günümüze taşıyanlardan biri de Altunay ailesi. Ailenin üçüncü kuşak kadayıf ustası Ahmet Altunay kadayıfçılık serüvenini Al-Monitor’a anlatıyor: “Dedem Rıza Anşin gençken gelip Agop isminde bir Ermeni ustanın yanında çalışıp bu mesleği öğrenmiş. (…) Ermeniler buradan gittikten sonra bizimkiler başlamış.”
