Bir insan dünyadaki bütün güzellik ve çirkinliklerin arasından geçerken yaşadığı onca acıyı, haksızlığı hangi çabayla umuda dönüştürebilir? Bedeninin üçte birini kaybetmiş güzeller güzeli bir kadın “aktif dünya vatandaşı” olmayı başarıp insanlığa bunca şeyi nasıl öğretebilir? Genlerine kodlanmış insani duyarlılığı, yardımseverliği, mücadele azmi, cesareti ve en çok da yitirmediği yaşama sevinciyle…
Şafak Pavey, sanat ve film eğitimi için gittiği İsviçre’de henüz 19 yaşındayken bir tren kazasında kolu ve bacağını yitirdiği gün, beyin tümörü teşhisi konan bir arkadaşını yolcu ediyordu:
