Türkiye’nin tek Yunanca gazetesi Apoyevmatini’nin kapandığına ilişkin haberi okuyunca canım sıkıldı. Kaçınılmaz olduğunu bildiğiniz, ama bir türlü olmamasını istediğiniz bir şeyin olduğunu duyduğunuzda hissetiğiniz gibi, rahatsız edici bir “kayıp” duygusu geldi oturdu içime. Türkiye’nin gayri müslimleri sayı olarak o kadar azalmış durumdalar ki, onlara ilişkin kötü bir haber, birgün artık bu ülkede onlardan geriye hiç bir şey kalmayabileceği yönündeki kaygılarımı körüklüyor.
Sonunda bu konudaki ataletimi yenip, Apoyevmati’nin genel yayın yönetmeni Mihail Vasiliadis’i aramaya karar verdim. Vasiliadis haberin doğru olmadığını söyledi. Ama neden doğru olmadığını ve aslında ne olduğunu anlatırken, beni Türkiye’nin dünü ve bugününe ilişkin epey bir düşündürdü.
