ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه همواره روی مسعود بارزانی، رئیس اقلیم کردستان عراق حساب کردهاست. در سال گذشته، روسیه بیش از چهار میلیارد دلار در بخش انرژی اقلیم کردستان سرمایه گذاری کرده و توانسته جای ایالات متحده به عنوان بزرگترین سرمایهگذار در این منطقه را بگیرد. با پذیرفتن چنین تعهدی درباره منطقه شمال عراق، روسیه احتمالا روی کردستان عراق هم به عنوان منبع انرژی بادآورده و هم به عنوان یک میانجیگر منطقهای - به هزینه ایالات متحده - حساب باز کردهبود. او میتوانست روی روابط خوب و یا دستکم کارا با دمشق، تهران، آنکار، تا حدی بغداد و اریبل، با درآمدهای نفتی و گازی فراوان حساب کند.
اما رئیس جمهور روسیه روی برگزار کردن همه پرسی استقلال کردستان در روز ۲۸ سپتامبر، علیرغم مخالفتهای وسیع در سطح منطقه و جهانی حساب نکرده بود. بدون شک کرملین نمیتواند با جداسازیهای قومی موافق باشد و احتمالا امید این را داشت که اریبل در دقیقه نود با بغداد به توافق برسد و رای گیری را انجام ندهد. با افول امید به تعویق افتادن همه پرسی، احتمالا بارزانی سرمایهگذاری وسیع روسها را مانعی بر سر مخالفت تقریبا یکپارچه بین المللی با همه پرسی استقلال کردستان دیدهاست.