در تاریخ 5 مهر 1395، سردار سرتیپ محسن رفیق دوست وزیر سابق سپاه پاسداران (تا خاتمه جنگ ایران و عراق، سپاه پاسداران یک وزارتخانه درون دولت داشت تا امور لجستیک این سازمان را تامین کند؛ در مقابل وزارت دفاع بیشتر به تامین لجستیک ارتش مشغول بود) در گفتگویی با یک روزنامه ایرانی مطلبی ایراد کرد که در نوع خود بی سابقه است: «ما اگرچه در ابتدای انقلاب و شروع جنگ، شرق و غرب با هم هماهنگ بودند اما برای تشکیل سپاه و بنیه دفاعی سپاه، مبنا را بر «اسلحه شرقی» گذاشتیم. اولینباری که من سلاح تهیه کردم، دو هزار کلاشنیکف و ۵۰۰ آرپیچی٧ بود که از یاسر عرفات خریدم. بعد هم از سوریه و لیبی سلاح گرفتم و در نهایت به کرهشمالی وصل شدم».
وی سپس از همکاری عمیق ایران در زمان جنگ هشت ساله با کشورهای بلوک شرق می گوید: «بعد از کرهشمالی به ترتیب به لهستان، مجارستان، یوگسلاوی و بلوک شرق وصل شدم... البته مهمات توپ های ساخت غرب را از کشور سوئیس خریداری می کردیم... ما یک موشک سام۶ که بیشتر تاکتیکی بود، میخواستیم که رفتیم و مذاکره کردیم و به تهران آوردیم؛ در مقابل این، یک سیستم هاگ به آنها دادیم فقط همین... بیشتر از ۸۰۰میلیون دلار ارزش کالاهایی بود که ما از لیبی مجانی آوردیم.»