جریان مخالف روحانی موسوم به اصول گرایان که از ژوئن 2013، قدرت قوه مجریه را از دست داده است، از همان روز نخست، هدف خود را تعریف کرد: "تبدیل حسن روحانی به اولین رئیس جمهور یک دوره ای ایران" . برای آنها بسیار سخت است که چهار سال دیگر را بیرون از دولت بمانند و چشم به انتخابات سال 2021 بدوزند؛ آنها دولت را می خواهند، هر چه زودتر و در ژوئن 2017. روحانی برای حضور و پیروزی در انتخابات سال آینده، کار سختی را پیش رو دارد و واقعاً نمی توان گفت که او نیز همانند رؤسای جمهور قبلی ، برای بار دوم رئیس جمهور خواهد شد یا خیر؟ با این وصف، بسیاری از نخبگان حاکم معتقدند که روحانی به احتمال زیاد ، دور بعد هم رییس جمهور خواهد بود. مثلا علي لاريجاني(اصولگرا) با تاكيد بر اينكه «آقاي روحاني روي هم رفته در مسير درستي در حال حركت است» و گفتن اين جمله كه «اينكه سوال شد برخي احتمالش را زياد مي‌دانند كه آقاي دكتر روحاني رييس‌جمهور يك‌دوره‌اي باشد، مي‌گويم خير، من احتمالش را زياد نمي‌دانم». در این میان، متغیرهای سیاسی-اقتصادی زیر می توانند نقش مهمی در یک دوره ای روحانی نقش آفرینی کنند:
1- سپر بلا کردن دولت احمدی نژاد برای تمامی مشکلات اقتصادی جاری؛ روحانی و اعضای برجسته کابینه اش ریشه تمام مشکلات اقتصادی موجود را در سیاست های دولت قبل جستجو می کنند که حتی در صورت درست بودن، مردم عادی و آسیب پذیر را قانع نمی کند. آنها حتی برخی سیاست های خوب دولت قبلی که مستضعفان از آن راضی هستند مانند مسکن مهر را غلط می پندارند. آخوندی، وزیر راه و شهرسازی، مسکن مهر را یک "فاجعه" دانست که این امر برای مردمان عادی به معنای عدم نمایندگی دولت روحانی برای طبقات فرودست است. در حالیکه این مستضعفان از روحانی می پرسند تو برای ما چی ساختی؟ بسیاری از طبقات فرودست در پی سیاست های پوپولیستی احمدی نژاد هم صاحب خانه شدند و هم حقوق ماهیانه به نام یارانه دریافت می کنند. هر چند از جهت تورمی، پرداخت یارانه برای اقتصاد کشور مهلک بوده است ولی روحانی نتوانست فقرا را نسبت به مهلک بودن سیاست های احمدی نژاد در بخش یارانه و مسکن مهر قانع کند .
