ادلب، سوریه – نخستین جرقه‌های انقلاب سوریه در ماه مارس سال ۲۰۱۱ میلادی زده شد. سوری‌ها از یک رژیم تمامیت‌خواه و خودکامه، دست‌یابی به آزادی و دموکراسی را مطالبه می‌کردند. اما رژیم سوریه، تظاهرات آرام و صلح‌آمیز را با آتش و گلوله پاسخ داد و بسیاری از معترضین را در آن زمان کشت یا مجروح کرد. چند ماه بعد، شرایط در سوریه تغییر یافت و با تشکیل ارتش آزاد سوریه به عنوان بازوی نظامی انقلاب در ماه جولای سال ۲۰۱۱، این نیرو مقابله خود را با ماشین جنگی رژیم آغاز کرد.
از آن‌جایی که رژیم سوریه نتوانست امواج انقلاب را سرکوب کند، به متحدانش، به‌ویژه حزب‌الله و روسیه، برای حمایت نظامی و سیاسی متوسل شد و از فرمانروا به یک فرمانبر برای حفظ منافع روسیه و ایران، تغییر شکل داد. این مسأله، دمشق را از هر گونه تصمیم‌گیری درباره آغاز کردن یا پایان دادن به نبردها بدون مشاوره با متحدان ایرانی‌اش باز داشت. شاهد آن نیز قرارداد اخیر است که بین رژیم و مخالفان امضاء شد و تیم مذاکره‌کننده با جنبش احرار الشام، متشکل از ایرانی‌ها بود و نمایندگان رژیم سوریه در آن حضور نداشتند.
