این روزها، شهر تاریخی ری در ایران از جلال و شکوه گذشته خود نشانی ندارد. پایتخت سلجوقیان –یک سلسله ترکمان که به غنای فرهنگ ترکی و ایرانی کمک شایانی کردند- امروزه تبدیل به حومهای از کلانشهر تهران شده و نامش بیشتر با مقبرهٔ شاه عبدالعظیم، یکی از امامزادههای مورد احترام در منطقه تهران، همراه میشود. با این حال، نماد دیگر این شهر، برج طغرل، با استواری تمام برجای خود ایستاده است.
طغرل بیگ، سرسلسله سلجوقیان، در سالهای ۱۰۳۷ و ۱۰۳۸ میلادی بر غزنویان پیروز شد و همراه با برادرش چاغری، بر نواحی غربی خراسان که امروزه در شمال شرقی ایران قرار گرفته، چیره گشت. وی که نامش در حفظ شهر نیشابور نیز مطرح است [و در این شهر تاجگذاری کرد]، در سال ۱۰۴۳ میلادی ری را پایتخت خویش قرار داد. طغرل به کشورگشایی پرداخت، نواحی عراق امروزی را تصرف کرد و سلطه سلسله آل بویه بر عباسیان در بغداد را خاتمه داد. او سرانجام از سوی خلیفه عباسی وقت، سلطان بغداد خوانده شد.