زمانی که رجب طیب اردوغان به عنوان دوازدهمین رئیس جمهور این کشور در ٢٨ اوت ٢٠١٤ سوگند یاد کرد، رئیس جمهور ترکیه عبدالله گل و بانوی اول این کشور خیرالنساء گل، پس از هفت سال اقامت، کاخ ریاست جمهوری چانکایا را ترک کردند. در مراسم رسمی تحویل ریاست جمهوری، عبدالله گل رئیس جمهور پیشین ترکیه از همسرش به خاطر «حمایتش از او در طی سال‌ها، حتی در روزهای دشواری» قدردانی ویژه‌ای به عمل آورد. در همان زمان، خیرالنساء گل به عنوان سر فصل اظهارات خود به مواردی از ناامیدی شدید همسرش از رفتار برخی از همکارانش در حزب عدالت و توسعه پرداخت.
صراحت لهجه خیرالنساء گل هرچند موجب غافلگیری کسانی شد که معمولا او را به عنوان فردی آرام و کم حرف می‌شناختند، اما در عین حال زنان و مردانی را تحت تاثیر قرار داد که صداقت و جسارت او را ستودند. روزنامه نگاری به نام آهو اوزیورت در همین باره نوشت: «خانم خیرالنساء گل نمادی از زنان معمولی ترکیه است؛ تکیه گاه پرقدرت و ساکت خانواده که شانه به شانه مردش ایستاده است. مادری مهربان، لطیف و آرام که سکوت خود را تا آخرین لحظه حفظ میکند. اما وقتی سکوتش را می‌شکند و کارش را انجام می‌دهد، آن را به خوبی انجام می‌دهد.
