کنفرانس ژنو ۲ که قرار است هفته آینده در ژنو برگزار شود٬ شاید بیشتر از هر رویدادی از زمان پایان جنگ سرد توجه و کنجکاوی همگان را جلب کند. از سویی این کنفرانس نمونه‌ای از همکاری چند کشور بزرگ٬ هر کدام به دلیلی٬ برای حل مناقشه‌ای منطقه‌ایست. از سوی دیگر این مثالی کلاسیک از یک "بازی بزرگ" است٬ جایی که همه شرکت‌کنندگان نگران اشتباه بازی کردن و از دست دادن فرصت‌های به وجود آمده هستند. همه اینها روی می‌دهد با این وجود نتیجه هنوز غیر قابل پیش‌بینی است. حتی چگونگی این پروسه٬خود غیر قابل پیش‌بینی است- چند روز مانده به برگزاری این نشست هنوز مشخص نیست چه کسانی شرکت می‌کنند.
مشخص است که سفر هم‌زمان وزرای امور خارجه ایران و سوریه به مسکو توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. به خصوص به این دلیل که گمانه زنی‌های بسیاری درباره توافق احتمالی بین ایران و روسیه حول این مذاکرات وجود دارد.
