Net bir referans noktası olmadan siyasi müzakere yürütmenin bir sakıncası, tarafların- özellikle de güçlü olanın- oyunun kurallarını keyfi olarak değiştirebilmesidir. Sahada tarafsız bir hakemin olmayışı da güçlü tarafın kale direklerini kimseye hesap vermeden sürekli değiştirmesine imkân tanır.
Filistin-İsrail müzakerelerinde olan tam da budur. İsrail, ilk olarak 1967 sınırlarını ve yerleşimlerin durdurulmasını referans olarak kabul etmeyi reddetti. İsrailli müzakereciler daha sonra ABD’li yetkililerin görüşme salonuna girmesini yasakladı.