درگیری بین نیروی امنیت ترکیه و حزب کارگر کردستان "پ ک ک" در دهه ۱۹۹۰ منجر به کشته شدن ۴۰۰۰۰ نفر شد ولی هیچگاه این درگیری ها به جنگی داخلی تبدیل نگردیده بود. اگرچه وقایع خونباری در مناطق مسکونی که اقلیت کرد ترکیه در آن سکونت دارند رخ داده است ولی به سرعت از گسترش آن جلوگیری شده است.
اولین نشانه های درگیری های بین ترک و کرد در اکتبر ۲۰۱۴در اعتراضات خیابانی خونین به نا آرامی های کوبانی مشاهده شد. در طول ۶ تا ۸ اکتبر کردهای سراسر ترکیه به خیابانها آمدند تا به حاکمیت حزب عدالت و توسعه "آ‌ک‌پ" که مسول حصر کوبانی شهر کرد نشین سوریه توسط حکومت اسلامی (ISI) بود اعتراض کنند. اعتراضات چند ملیتی در شهرهای با اکثریت ترک همانند قاضی‌انتب با درگیری‌هایی روبرو شد که منجر به گرفته شدن جان چهار نفر گردید. نا آرامی‌ها و مرگ ومیرهای ناشی از آن به ۳۵ شهر گسترش یافت "در کل شمار آن به ۵۰ شهر رسید" و هزارها ساختمان عمومی و مسکونی، مشاغل، مدرسه ها و وسایل نقلیه نابود شد.
