از زمان انقلاب اسلامی در سال ٬۵۷ ایران از هرگونه آرایش امنیتی یا هر گونه تصمیم استراتژیک در منطقه خلیج فارس کنار گذاشته شدهاست. این مسئله با وجود اینکه هیچگاه منطقی به نظر نرسیدهاست٬ منظما به خاطر نگرانیهای امنیتی اعضای شورای همکاری خلیج فارس درباره امنیت خوزه خلیج و خلا مشروعیت بینالمللی برای جلب کردن ایران به شکلی سازنده توجیه شدهاست. نتیجه طبیعتا فاجعه آمیز بوده است. ملت ایران به شکلی ناعادلانه آزار دیده٬ تقابل شیعه و سنی توسط ایران و عربستان سعودی به وجود آمده و ایران همواره به دنبال به رسمیت شناخته شدن بینالمللی و ضمانتهای امنیتی بودهاست. این هدف در سالهای اخیر از راه پروژه غنی سازی هستهای پیگیری شدهاست.
اما صحنه تغییر کردهاست. طبق گزارش سال ۲۰۱۴ نظرسنجی جوانان عرب٬ جوانان عرب معتقد بودند که "بزرگترین متحدین کشورهایشان٬ همسایگان منطقهایشان هستند."