ساعاتی پس از شلیک موشکهای بالستیک ایران به اهداف داعش در سوریه که روز ۱۸ ژوئن صورت گرفت، منابع غربی حدس زدند که موشکها از نوع شهاب-۳ هستند. یک روز بعد، این ارزیابی به موشک بالستیک ذوالفقار تغییر کرد. این موشکهای نسبتاً پیشرفته، دارای بردی حدود ۷۰۰ کیلومتر و سیستم مستقل مسیریابی هستند که میتوانند خط سیر خود را در آسمان تغییر دهند. موشکهای ذوالفقار با سوخت جامد، محصول صنایع نظامی ایران هستند.
این نوع موشک، یکی از کابوسهای سیستم امنیتی اسرائیل است. برای مثال اگر حزبالله بدانها دست یابد، میتواند برای هدف قرار دادن پایگاههای نظامی اسرائیل و سایر اهداف از این موشکها استفاده کند. بنابراین، در ساعات نخستین پس از پرتاب موشکها، بازیگران منطقهای با دقت آن را بررسی کردند. این، نخستین بار پس از ۳۰ سال بود که ایرانیها موشک بالستیک پرتاب میکردند؛ اینبار به سمت یک کشور منطقه با نقض حریم هوایی یک کشور دیگر (عراق).