تا زمانی که گفتوگوها بر سر برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) انجام میشد، ایالات متحده و جمهوری اسلامی اعتماد کمی به همدیگر داشتند. با این حال، ایران با گامهایی که برداشت، شرایط را برای تسهیل تحریمها مهیا کرد. [اما] چهار ماه پس از اجراییشدن برجام، دولت روحانی نتوانسته نتایج مثبت و عملی اقتصادی توافق هستهای را به نمایش بگذارد.
رهبری ایران و بخش فزایندهای از شخصیتهای سیاسی و طبقهٔ متوسط که مدافع گفتگوهای هستهای بودند، ایالات متحده را متهم به تضعیف برجام از طریق عدم برداشتن گامهایی موثر برای ورود مجدد ایران به بازار تجاری و اقتصادی جهانی میکنند. اگر به این برداشتها (و به عبارتی، سو برداشتها) پاسخ مناسب داده نشود، پایگاه اجتماعی حامی برجام و گفتگوهای بیشتر با غرب، احتمالاً کوچکتر خواهد شد.