در حالی که ایران از تسهیل تحریم‌ها بر طبق برنامه جامع اقدام مشترک سود خواهد برد، افت اخیر در قیمت نفت خام به معنای آن خواهد بود که در آینده نزدیک درآمد چندانی از نفت عاید تهران نخواهد شد. بدتر از آن، اثر افت قیمت نفت بر صنایع داخلیِ مرتبط با انرژی است که تا به حال به دلیل تفاوت قیمت انرژی یارانه‌ای با قیمت بالای نفت خام، سود می‌بردند. این بدان معنی است که صنایع وابسته به انرژی، قدرت رقابت خود را در بازار جهانی از دست خواهند داد. اما همه چیز بدین صورت ناامید کننده نیستند. ایران سرمایه‌ای دارد که بالقوه می‌تواند در درازمدت، تا حدی به رشد اقتصادی کمک کند: بخش فن‌آوری پیشرفته.
طی چندین سال، ایران روی صنایع وابسته به تحقیق و توسعه (R&D) سرمایه‌گذاری جدی کرده است. این سیاست در ایران که اغلب به دلایل اختلاف‌نظرهای سیاسی، اختلاف‌نظرهای اقتصادی نیز در آن بسیار دیده می‌شود، با اجماع کم‌نظیری دنبال شده است. در واقع، آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر ایران، خواستار ارتقاء اقتصاد دانش‌بنیان شده و در این راستا از مجموعه‌های داخلی مبتنی بر فن‌آوری پیشرفته حمایت کرده است. این شرکت‌ها از معافیت‌های مالیاتی ویژه، محرک‌های مالی، قوانین مربوط به ممنوعیت ورود محصولات مشابه خارجی و سایر تدابیر مشابه، سود می‌برند.
