اگر چه نتایج انتخابات مجلس ترکیه در روز ۷ ژوئن تاثیری بر موقعیت شغلی رجب طیب اردوغان به عنوان رئیس جمهور نخواهد داشت اما ظهور پر قدرت حزب دموکراتیک خلق، با گرایشات کردی، می تواند به عنوان آغازی برای دور شدن از سیاست خارجی اردوغان تلقی شود، سیاستی که با شروع بهار عربی در سال ۲۰۱۱ بطور مشهود تفرقه برانگیز و فرقه گرایانه شده است.
سمیح آیدیز می نویسد: "با توجه به تمایلات آشکار اردوغان به استبداد، بسیاری از ترک ها نگران پیروزی با اکثریت آراء حزب عدالت و توسعه هستند، حزبی که زمانی وی رهبر آن بود و اینک نیز رهبر معنوی آن است. در خارج از ترکیه نیز، به خصوص در غرب، سیاست های خشن اردوغان در برخورد با مسائل بین المللی و موضع آشکارا اسلام گرایانه و ضد غربی او مایه نگرانی (کشور های غربی) از روند سیاست خارجی ترکیه است.
