روسیه در خاورمیانه، به صورت کشوری قدرتمند با یک سیستم سیاسی اقتدارگرا و انعطاف ناپذیر تصویر میشود که در سیاست خارجی‌اش مایل است تا قدرت سخت باشد. در واقع، حمایت مسکو از برخی تندروها و گروه‌های اپوزیسیون در منطقه، به موازات جایگاهش تحت عنوان یکی از بزرگ‌ترین فروشندگان اسلحه به کشورهای خاورمیانه، زمینه ترسیم چنین تصویری را فراهم کرده است. اگر چه اخیراً روس‌ها توجه بیشتری به پروژه قدرت نرم خود در بخش‌های مختلف جهان معطوف کرده‌اند، مسکو باید راه زیادی را بپیماید تا چهره خود را در این جبهه جذاب‌تر کند. خاورمیانه هم از چنین قاعده‌ای مستثنا نیست.
جعبه ابزارِ اجرای پروژه قدرت نرم روسیه، در کل به دو بخش تقسیم میشود: یکی ابزارهای لازم برای فضاسازی بیشتر که توسط دولت هدایت میشود و دیگری، فاکتورهای «جنبش مردمی» که تصویر روسیه را در منطقه ساخته‌اند.
